Fear, loathing & looting at the G-20.

“Those of us that had been up all night were in no mood for coffee and donuts, we wanted strong drink. We were, after all, the absolute cream of the national sporting press.” (quote from Fear & Loathing in Las Vegas)

Ik dacht ook aan andere titels voor dit stukje. Bijvoorbeeld: “De Poco-Loco Gang in La-la-la-Land” of de Muchos-Loco Gang… of “The G-20 in Technicolor” of “Gilette Fusion voor iedereen!”.

De Poco-Loco Gang van deze wereld wordt volgens mij gevormd door het establishment zijnde de bankiers, de politici en andere daarrond cirkelende gieren en haaien die met wel gekozen woorden voor camera’s de mensen een ander verhaal dan de waarheid vertellen. Om te vermijden dat de mensen snel door zouden hebben hoe ze bestolen worden. Hoe ze mogen wroeten in het werk terwijl de politici en de bankiers de economische en de politieke wereld naar de zak geholpen hebben. Zodat ze zelf meer geld in die zak, nu hun zak, kunnen steken. Ik geloof hen al lang niet meer. Ze kunnen mijn zak opblazen. Ik heb alternatieven. Iedereen zou een alternatief moeten hebben, een vluchtweg uitstippelen. Maar wie denkt dat het nodig is? Ik schrijf waarschijnlijk wartaal.

Opnieuw: ik geloof “hen” al lang niet meer. Ik ben er me terdege van bewust dat ik hun daden niet voor de volle 100% doorgrond. Ik zal het ook nooit kunnen. Maar misschien snap ik wel 50% van wat er allemaal achter de schermen en voor de schermen gaande is. Het is genoeg om te weten dat de huidige machtshebbers niet te vertrouwen zijn. En dat je goed uit je doppen moet kijken of je bent je ganse leven de slaaf van die kerels die ons hun systeem opdringen.

Neen, ik ben geen verdwaalde communist. Ik wil misschien nog wel toegeven dat ik zo rechts ben dat het links lijkt.

De blaadjes aan de bomen lijken deze lente opnieuw groener als ooit tevoren. De bomen trekken zich niets aan van “den crisis”. Integendeel, meer fabrieken liggen stil, minder CO-2 uitstootgassen zijn goed voor het milieu. Er komt een betere wereld aan. Daar twijfel ik niet aan. Dé vraag is alleen op welke termijn? En hoe lang zal de crisis niet moeten duren vooraleer de huidige systemen, die duidelijk fout zijn, kapot zijn? Neen, ik heb het niet zomaar enkel over het kapitalisme. De socialisten die het kapitalisme als schuldige aanwijzen leven in het verleden. De socialisten die het einde van het kapitalisme verkondigen kunnen gelijk hebben maar dat zal gewoon toeval zijn dat ze juist waren. Als het huidige economische systeem in het westen, het zogenaamde kapitalisme morgen als systeem ophoudt, dan kunnen de socialisten maar beter niet in hun broek kakken. Ze moeten hun kak ophouden want zij zullen als eersten verhongeren. Of misschien moeten ze toch maar… Ach.

Dit is al decennia geen puur kapitalisme. Het huidige economische systeem is er één voor schijtluizen die zonder te werken en met de rode sjaal rond de nek liever wat gaan potverteren terwijl een kleine groep, de zogenaamde rijken, de risico’s nemen, daar soms dus voor beloond worden maar soms ook op hun bek gaan. Zij die nu luid staan te roepen en het kapitalisme dood willen, hebben de kapitalisten nodig om hun eigen levensstijl te behouden. En nog geen klein beetje.

Ik ben boos en ik word gigantisch boos als ik al die zever hoor en lees. En ik hoor en lees véél zever. Dus ik ben heel boos.

Een voorbeeld. Een paar maanden geleden denk ik, las ik een interview met Elio Di Rupo. Om maar iemand te noemen. De crash van oktober was al achter de rug denk ik. En de problemen van Fortis waren ook al duidelijk geworden tijdens die dolle septembermaand van 2008. Eén van de eerste dingen die Di Rupo in het interview zei, was dat dit allemaal de schuld was van het liberalisme, het einde van het kapitalisme, patati, patata. Dat interview gaat door.. veel wol en zever.. En dan opeens doet Di Rupo nog eens zijn beklag. Ik geloofde het eerst niet maar Di Rupo deed zijn beklag over het feit dat die scheermessen met vijf mesjes zo ongelooflijk duur waren. Dat kon toch niet zijn?, ging hij verder. Ik kreeg bijna medelijden met die bebaarde aap van een Di Rupo die zich waarschijnlijk Homer-gewijs tien keer daags moet scheren. Neen, geen medelijden bij mij, wel een grapje. Ik was geschokt. Ik kon mijn ogen niet geloven wat ze konden lezen. Die Di Rupo vond dat normale mensen dat moesten kunnen kopen. Ongelooflijk. Gilette Fusion voor iedereen! Fusion, dat zijn die nieuwe mesjes, vijf stuks op een rij. Ik zou het ook graag eens proberen, en ja, om de kosten te dekken, blijf ik het bij drie mesjes houden. Maar heb ik al ooit gedacht: “hé, misschien moet de staat hierin tussenkomen en dit financieren voor iedereen. Gilette Fusion moet betaalbaar zijn voor iedereen.” Die politici willen steeds meer dingen zogezegd betaalbaar maken voor alle mensen waardoor na verloop van tijd niets nog betaalbaar zal zijn. Omdat politici om die zaken te financieren geld zullen drukken en door inflatie de munt ontwaard wordt en alles onbetaalbaar wordt met diezelfde waardeloos wordende munt. En blablablabla. Je kan ook zeggen dat daardoor de zaken allemaal duurder worden. Het is niet helemaal hetzelfde, deels het omkeren van de gedachte.

Maar goed, die extreme socialisten zijn gewoon debielen! Ze zijn dom. Maar nog veel erger, ze zijn gevaarlijk! Zo help je de wereld naar de vaantjes. Waarom niet een Aston Martin voor iedereen? Zou ik ook graag willen.

Bon, ik vertrouw die kerels al lang niet meer. Ook niet deze hieronder op de foto.

“There was a fantastic universal sense that whatever we were doing was right, that we were winning.” (uit Fear & Loathing in Las Vegas)

Deze foto gaat in het jaaroverzicht komen. Kan niet anders. Deze foto werd getrokken op het einde van de topontmoeting van de G-20. Dolle pret, da’s duidelijk.

Deze topontmoeting was anders, zei Obama. Het was niet zoals in Bretton Woods, toen in 1944 het financiële systeem werd ineengebokst dat de wereld na de oorlog moest heropbouwen. Toen zaten twee mensen bijeen, Roosevelt (of was het Truman?)en Churchill, in een zetel gezellig met wat brandy (cognac). Nu hebben we allemaal samengewerkt, met alle belangrijke landen, om ervoor te zorgen dat we nooit meer een dergelijke financiële crisis zullen meemaken. (nvdr: Zie je mijn ogen rollen?)

De foto toont inderdaad dat het duidelijk anders is dan in 1944. Twintig wereldleiders met nog wat randdebielen zoals een paar voorzitters van IMF, WHO, Europese instellingen en weet ik wat nog. Het voorbeeld van een multipolaire orde, zoals het in de geschiedenisboeken zal gaan. Een multipolaire orde, waarin niet 1 land oppermachtig is, maar de macht wordt verdeeld. Zo’n periodes zijn er al eerder geweest. Ze komen en ze gaan. Die periode zal ook nu vergaan.

“And that, I think, was the handle – -that sense of inevitable victory over the forces of Old and Evil. Not in any mean or military sense; we didn’t need that. Our energy would simply prevail. There was no point in fighting – -on our side or theirs. We had all the momentum; we were riding the crest of a high and beautiful wave. So now, less than five years later, you can go up on a steep hill in Las Vegas and look West, and with the right kind of eyes you can almost see the high-water mark – -the place where the wave finally broke and rolled back.” (Fear & Loathing in Las Vegas)

De foto toont vooral aan dat het op deze topontmoeting niet enkel bij brandy is gebleven. Ik weet niet wat die mannen hebben gezopen om zo op de foto te gaan staan, aartsvijanden gelijk de Amerikaanse en Russische president stonden nooit zo vrolijk samen op de foto sinds “slivovitsj Jeltsin” en “Bill – I did not have sexual intercourse with that woman- Clinton”. Maar ik kan het me wel voorstellen wat ze gezopen hebben.

Jamie Oliver mocht de maaltijd bereiden voor de presidenten. Zo las ik in de krant. Of hij het zo mocht bereiden met zijn blote handen, zoals je steeds op televisie kan zien, stond er niet bij. Wel las ik dat hij zou worden bijgestaan door een dozijn kansarme jongeren uit de Londense achterbuurten. Mooi zo.

Er stond niet bij wat op het menu stond maar indien deze lijst van dranken en cocktails achteraf werden genuttigd, ik zou geen seconde verschieten.

Een glas Franse champagne onder de vorm van Kir Royale
Een glas Japanse whisky, gekozen als de beste ter wereld
Een Belgische pint bier
Een Braziliaanse cocktail, caipirinha, gemaakt van Cachacha.
Een glas rum-cola, gemaakt met rum vanop het Caribische eiland Martinique
Een glas foefka, geheim pools-belgisch recept met soort vodka
Een glas Russische Capricioska, limoen met vodka
Een shot Mad Dog, alcohol met tabasco
Een B-52, een shot alcohol dat in de fik wordt gestoken, speciaal op te dienen voor centrale bankiers.
Een glaasje Mexicaanse tequila, te drinken na zout en citroen.
Een glas Italiaanse Limoncello, vooral niet aangelengd met water
… En dan nog een tweede en derde rondje van dit alles.

“If the pigs were gathering in Vegas, I felt the drug culture should be represented as well.” (of course, uit Fear & Loathing in Las Vegas)

Dit bericht werd geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie