De echte fraudeurs!

Ik vind het grillig om te lezen dat zoveel burgers in de wereld nu wereldwijd gekend staan als belastingfraudeurs. Een onderzoek van tientallen journalisten, werkend in alle uithoeken van de wereld, en de koppen bijeen staken voor dit grootschalige project. Om mensen te identificeren die belastingen ontliepen in paradijzen.

Het is niet zozeer grillig dat er geen privacy meer is in deze wereld, of dat journalisten zogezegd uit zichzelf aan dergelijk project beginnen.

Het meest verontrustende aspect aan deze laatste hysterie is dat de publieke opinie hierin volledig meegaat en deze zogenaamde belastingfraudeurs uitspuwen als het uitschot der aarde. Alsof er geen grotere misdaden meer bestaan. Deze burgers die belastingen ontlopen zijn de grote slechteriken van deze tijd, zoals de heksen en alchemisten in de Middeleeuwen.

Maar zijn zij wel de echte slechteriken? Zijn zij de echte fraudeurs? Ik betwijfel het ten zeerste.

We leven in een tijd waar de overheid belasting heft op al snel 40 à 50 procent van je salaris. Als je goed werk presteert en een bonus verdient, gaat de overheid vaak nog een hoger percentage daarvan belasten.

Als je dan je salaris consumeert aan dagelijkse noden zoals voeding en drank, of aan luxe-uitgaven zoals wagens en elektronica dan mag je daar nog eens 6, 15 of 21 procent belastingen op betalen.

Slaag je erin om daarna nog wat geld opzij te zetten en te sparen of te beleggen, dan gaat de overheid je daar nog eens op belasten. Als je spaargeld op een rekening bij de bank plaatst, betaal je roerende voorheffing van 25 procent op je verdiende rente. Een rente die je krijgt omdat jij met je geld een risico neemt. Een risico dat men onlangs in Cyprus aan de levende lijve ervaren heeft. Daar had men helemaal pech en werd het spaargeld gewoonweg geconfisqueerd.

Dat is iets wat in een normaal mensenleven niet vaak gebeurd (althans niet in de westerse wereld). Maar devaluaties van de munt zijn wel schering en inslag en zijn een verborgen vorm van belasting die gedurende je volledige leven je salaris en spaargeld zal ontwaarden.

Slaag je erin om nog wat meer te sparen en beleg je in obligaties dan wordt je ook belast en bij aandelen is het in de meeste landen ook al het geval.

Ben je uiteindelijk erin geslaagd om met de glimlach vélé keren tientallen percenten van je verdiende loon af te geven, op de vele wijzen die ik hierboven opsomde, en dan toch nog iets over te houden? Dan wordt je finaal nog eens belast wanneer je het tijdelijke voor het eeuwige inruilt. De successierechten. Een belasting die de Staat heft op al je eigendommen omdat je dood bent. Alsof de Staat daar enige verdienste aan zou hebben.

En wij, wij domme, domme mensen zijn dit allemaal normaal beginnen vinden. Wij bespuwen mensen die de vrucht van hun arbeid proberen te beschermen voor de grijpgrage hand van de Staat. De Staat die steeds maar meer belastingen heft. De Staat die nooit bespaart, immer meer mogelijkheden ziet om jouw geld te verbrassen.

Persoonlijk heb ik nog nooit belastingen ontweken. Maar zou je er in godsnaam niet aan beginnen denken als je ziet in welke onbekwame handen het steeds terecht komt?

En begrijp me niet verkeerd, grootschalige belastingfraude van dubieuze praktijken moet aangepakt worden. Maar de slinger is al veel te lang, veel te ver doorgeslagen. Men gebruikt het nu als drogreden om de gewone arbeidsklasse en de middenklasse extra hard te belasten.

Als we nu eens redelijk en realistisch zijn: wie is echt de grootste fraudeur? Wie?

We zijn precies een samenleving van slaven geworden die tot in de dood geld moeten afgeven aan de Staat. Doen we het niet dan worden we publiekelijk afgeschoten.

Wat zal er moeten gebeuren vooraleer we terug wat van onze vrijheid in handen nemen en dit niet meer als normaal beschouwen?

Dit allemaal typeert ons politiek bestel dat duidelijk nu een existentiële crisis ervaart. Het politiek bestel zal dan ook ten onder gaan aan deze crisis. Al probeert het establishment dit men man en macht te verijdelen. Het zal uiteindelijk niet lukken.

En de conclusie mag zeer duidelijk zijn: de huidige crisis is een crisis van het socialisme, niet een crisis van het kapitalisme.

Of zoals de vandaag overleden Margaret Thatcher lang geleden zei:

 “The problem with socialism is that eventually you run out of other people’s money.”

 

Of zoals op de bureau van Ron Paul staat: